Het zenuwstelsel

Onze hersenen zijn net een fantastische computer. Zij verwerken de miljoenen stukjes van informatie, deze worden door onze zintuigen waargenomen, vanuit onze directe omgeving en vanuit ons lichaam zelf. Na het verwerken van al deze informatie kan het lichaam tot actie overgaan en worden er via de zenuwbanen allerlei opdrachten verstuurd naar bijvoorbeeld:

• Het hart, hoe snel het moet gaan kloppen
• Welke spieren er aangespannen moeten worden
• Hoe onze bloedchemie in evenwicht moet zijn
• Of het lichaam moet gaan transpireren
• Welke klieren hormonen moeten gaan produceren etc.

Onze hersenen worden geactiveerd door omgevingssignalen

Ons lichaam is een sensorisch (gevoelsmatig) gedreven systeem dat op basis van de ingewonnen informatie en onze ervaringen uit verleden tot actie komt. Onze hersenen hebben een enorme geheugencapaciteit en ze kunnen een heel scala van menselijke gevoelens, stemmingen, emoties en inspiraties uitdrukken.
Maar hoe sturen de hersenen in onze schedel de informatie naar ons hart, onze longen, onze armen of benen?

Dit gaat via het meest geavanceerde communicatiesysteem dat we kennen: het zenuwstelsel. De hersenen en het ruggenmerg vormen samen het centrale zenuwstelsel. Dit zenuwstelsel is te vergelijken met een telefoonnet waar de hersenen de centrale zijn die impulsen uitzendt en ontvangt, en waar het ruggenmerg de hoofdkabel is waar de impulsen doorheen gaan. Vanuit het ruggenmerg zijn er vertakkingen over het gehele lichaam.

De twee hoofdfuncties van dit gecompliceerde stelsel zijn motorisch (beweging) en sensibel (gevoel). Zonder sensibele zenuwen (gevoelszenuwen) zouden we niet kunnen zien, horen, voelen, proeven, ruiken, of warmte, kou, pijn en plezier kunnen ervaren. Zonder motorische zenuwen zouden we helemaal verlamd zijn. Geen enkele spier zou bewegen. Ons lichaam zou naar geen enkele opdracht luisteren.

Onze zenuwen zijn dus het middelpunt van ons bestaan. Omdat het zenuwstelsel en de wervelkolom zo structureel en functioneel gerelateerd zijn is het niet verwonderlijk dat een probleem in de wervelkolom problemen in het zenuwstelsel veroorzaakt. Daar het zenuwstelsel verantwoordelijk is voor bijna alle lichamelijke functies kan er een variatie aan klachten vanuit de wervelkolom ontstaan.

Tot zover het willekeurige zenuwstelsel d.w.z. het gedeelte dat onder invloed staat van onze wil.
Het andere gedeelte is het autonome, of niet-willekeurige zenuwstelsel. Dit deel van het zenuwstelsel is belast met het functioneren van de organen. Hier kan men geen directe invloed op uitoefenen.

Het autonome zenuwstelsel bestaat uit twee componenten: een functie versnellende, de sympaticus, en een functie vertragende, de parasympaticus. Beide componenten moeten met elkaar in evenwicht zijn. In de acupunctuur kan je het vergelijken met Yin en Yang. Een verstoring van dit evenwicht kan tot allerlei klachten leiden. Bijvoorbeeld diarree of hartkloppingen.

Een verstoring in het functioneren van het zenuwstelsel kan de oorzaak zijn van een chiropractische subluxatie. Deze verstoringen kunnen zowel, mechanisch, chemisch als emotioneel zijn of een combinatie ervan.